(bron: wikipedia)Wayne Shorter (Newark (New Jersey), 25 augustus 1933 – Los Angeles, 2 maart 2023) was een Amerikaans jazz-saxofonist en -componist.-Shorter speelde bij Horace Silver en Maynard Ferguson voordat hij in 1959 tot Art Blakey's Jazz Messengers toetrad. Van 1964...
meer
Toetsenist Herbie Hancock werd op 10 april 1940 geboren in Chicago. In zijn grillige carrière verkende hij vele stijlen, waaronder elektrische en akoestische jazz, blues, gospel, funk en zelfs moderne klassieke muziek. Als een van de eerste jazzmusici wist hij optimaal te profiteren van technologische ontwikkelingen. Zo experimenteerde hij al vroeg met revolutionaire instrumenten als de Fender Rhodes, de Hohner-clavinet en de eerste synthesizers. In de loop van zijn carrière speelde Hancock met ontelbare grote namen van de jazz, zoals Donald Byrd, Miles Davis, George Benson, Wynton Marsalis en Michael Brecker. Ondanks een eenmalig hitparadesucces in 1983 - met de eerste electric boogie-single Rockit - is Hancock altijd een ongrijpbaar artiest gebleven, die zich zowel met pop, jazz als wereldmuziek bezighoudt.
De jazzchanteuse Norah Jones was dé verrassing van 2002. Haar debuutalbum Come Away With Me (2002) op het prestigieuze jazzlabel Blue Note raakte een gevoelige snaar bij luisteraars wereldwijd en werd overladen met Grammy Awards. Zonder compromissen te sluiten wist Jones een breed publiek voor haar mix van jazz en pop te vinden. Feels Like Home (2004) en Not Too Late (2007) lieten een wat meer rootsy geluid horen, maar waren stilistisch grotendeels identiek. Met The Fall (2009) brak ze met deze traditie. Op dit album speelde Jones naast piano voor het eerst ook elektrische gitaar.
Het leven van Anna Mae Bullock (1939) neemt een heel andere wending als ze verliefd wordt op rhythm & blues legende Ike Turner. Hij geeft haar de artiestennaam Tina Turner, waarna hun gezamenlijke rhythm & blues revue in de jaren zestig een enorm succes wordt op de bühne. Platensucces blijft daar aanvankelijk bij achter. Zelfs de hulp van superproducer Phil Spector kan daar niets van veranderen, al wordt de in Amerika geflopte single River Deep Mountain High (1966) in Europa beschouwd als een heuse klassieker. Pas in 1971 is het goed raak met de dynamische CCR-cover Proud Mary. Vijf jaar later gaat het duo, dat een stormachtige en naar verluidt stormachtige relatie heeft, definitief uit elkaar. Het eerste soloalbum van Tina – Private Dancer uit 1983 – wordt een onverwacht megasucces, waarna een uiterst succesvolle solocarrière volgt. In 2000 zet Tina een punt achter haar carrière. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Begin 2009 onderneemt de dan 69-jarige zangeres een nieuwe wereldtournee waarbij ze ook Nederland aandoet.
De grote platenmaatschappij EMI zette Corinne Bailey Rae in 2006 met veel vertrouwen in de markt. Ze moest de Engelse tegenhanger worden van Norah Jones. Zo groot werd ze niet direct, maar de jazzy soul liedjes van haar debuut waren in Nederland goed voor een gouden plaat. Over de hele wereld werden maar liefst 4 miljoen exemplaren verkocht van dit werkje, dat deed denken aan zowel Billie Holliday als Nelly Furtado. Toen haar man Jason Rae (tevens muzikant in haar band) in 2008 overleed aan een overdosis, kwam er een einde aan haar sprookje. Pas in 2010 verscheen Rae's tweede album, dat begrijpelijkerwijs volstond met indrukwekkende sombere liedjes.
Joni Mitchell was de lieveling van de folkscene van de late jaren zestig. Ze was een songschrijver met een gave voor teksten, een zondagskind met een honingzoete stem. In de jaren zeventig begon ze jazz en openhartige poprock in haar muzikale visie te verwerken. Daarmee wist ze uiteindelijk een poëtische en tegelijk aardse vorm van songschrijven te creëren die haar talloze fans opleverde. Hoewel ze in haar latere carrière in en uit de mode raakte, is ze één van de meest getalenteerde artiesten van haar generatie, en de performers die hun loopbaan aan haar te danken hebben zijn niet te tellen.
De in Montreal geboren Leonard Cohen was al een gewaardeerde dichter en schrijver toen hij in de jaren zestig doorbrak als liedjesschrijver. Zijn donkere poëzie stak het werk van Dylan bijkans naar de kroon en inspireerde veel artiesten (o.m. Judy Collins en Nick Cave) om een van zijn nummers op te nemen. Met het klimmen der jaren verfijnde Cohen zijn talent als songschrijver en wist hij zijn gepassioneerde songs altijd te voorzien van bijtende zwarte humor. Zijn oude opnames waren grotendeels akoestisch, maar aan het eind van de jaren tachtig vond Cohen zichzelf opnieuw uit door zijn geluid succesvol te voorzien van moderne productietechnieken. Hierna nam zijn productiviteit af, maar zorgde comebackalbums als Ten New Songs (2001) en Old Ideas (2012) voor hernieuwde interesse in zijn werk en optredens.
